Onze zoon bleek ook allergieën te hebben. Dus hij ook op allergie-therapie.

Wij, als ouders hadden heel veel allergieën. Onze kinderen mankeerden nog niet zo veel. Maar toen we ons zelf lieten testen en behandelen tegen onze allergieën, namen we onze kinderen meteen mee. 

Allergie-weg.nl: onze zoon (indertijd 2½ jaar) is de zoon van de maker van deze website, van mij dus, Lenard. Net als mijn dochter en ik was onze zoon eerst in behandeling van Jolande Bakker, tot we zover waren dat we ons zelf zijn gaan behandelen. En net zoals haar ouders had onze zoon heel veel verschillende allergieën / intoleranties / overgevoeligheden. Niet allemaal even ernstig, maar hij had hierdoor net als wij een groot aantal behandelingen nodig.

Onze zoon kreeg na een half jaar borstvoeding meteen Frisolac hypo-allergene melk. Dat leek ons wel zo verstandig omdat ikzelf (moeder) m'n hele leven al last heb van koemelk-intolerantie en omdat Lenard (vader) last had van lactose-intolerantie. Het bleek een goede keus. Onze zoon was de eerste twee jaar een sterk mannetje en was weinig ziek. Na zijn tweede verjaardag veranderde zijn ontlasting van "klei" naar "brij". Tegelijk ongeveer kwamen zijn eerste tandjes door, dus we dachten dat het daaraan lag, maar het hield niet op.

Langzamerhand kreeg hij steeds meer jeuk op zijn buik, borstkas en billen. De huid werd op sommige plekken wat ruw. Zijn longen waren vaak wat rochelig. Allemaal niet ernstig gelukkig. Maar, omdat ik met NAET begon, nam ik onze zoon ook maar meteen mee.

Onze zoon bleek inderdaad last te hebben van een calciumallergie. Na twee behandelingen leek hij klaar. Een paar weken later werd zijn ontlasting opnieuw brei-ig. De volgende allergieën kwamen aan de oppervlakte. Uiteindelijk heeft onze zoon 26 behandelingen gehad bij Jolande Bakker in Amsterdam. Dat is veel, maar wat wil je als je ouders samen veel meer dan 120 allergieën hebben.

Onze zoon bleek ook veel emotionele blokkades te hebben. Onder andere veroorzaakt door de zware bevalling en van nachtmerries die hij als baby heeft gehad. In een periode tussen bepaalde behandelingen door zat onze zoon duidelijk minder lekker in zijn vel. Hij begon zich ineens terug te trekken in eigen tuin, terwijl hij normaal gesproken als eerste het gezelschap opzoekt van de kinderen in het speeltuintje voor ons huis. Toen ik hem vroeg waarom hij niet voor het huis wilde spelen zei hij: “dat wil ik niet, de andere kindjes gooien blokjes naar mij.” Ik was stomverbaasd, zoiets doen de kinderen hier niet dacht ik. Dus ik stuur onze zoon weer de speeltuin in en verzeker hem dat de andere kindjes lief zijn, maar houdt stiekem toch een oogje in het zeil. Wat zie ik tot mijn stomme verbazing: de andere kinderen gooien inderdaad allemaal houtsnippers naar onze zoon. Hij werd gepest! Onze graag geziene zoon was opeens de pikkip op het speelpleintje. Ik ben er op af gegaan, maar heb niets tegen die kinderen gezegd. En ja hoor, de eerst volgende NAET-behandeling was een emotionele (iets met zelfvertrouwen meen ik me te herinneren).

Na deze behandeling is onze zoon als vanzelfsprekend weer voor het huis gaan spelen. Er is daarna nooit meer een kind geweest bij wie het opkwam om hem te gaan plagen. Onze conclusie: onze zoon zijn uitstraling is veranderd. Dat wat je uitstraalt wordt ogenblikkelijk onbewust opgepikt door je omgeving. De NAET-behandelingen hebben dus effect op iemand zijn uitstraling.

Onze zoon reageerde heel positief op de behandelingen. Hij vond het leuk om mee te gaan en vond het geen enkel probleem om met kleine flesjes in zijn sok te moeten spelen in de wachtkamer zo lang vader, moeder en zusje werd behandeld. Kleine kinderen pikken de behandelingen ook makkelijker op.

Als onze zoon iets niet lekker vindt, heeft hij tegenwoordig een goed excuus. Dan zegt hij: "dat mag ik niet hebben van Jolande" (de therapeute), "dan krijg ik dunne poep". Maar daar trappen wij dus niet in.

Marjan, moeder

{kunena_discuss:26}