Het verband tussen NAET en homeopathie

Tijdens de NAET-behandeling moet de patiënt een glazen ampul vasthouden. Deze ampul bevat alcohol dat geladen is met een specifiek elektromagnetisch energieveld. Dit energieveld komt overeen met het elektromagnetische energieveld van bijvoorbeeld een allergeen waarvoor de patiënt wordt behandeld^*. Hoe je het elektromagnetische energieveld (informatie) van een allergeen kunt opslaan in alcohol, waardoor de ampul door het lichaam wordt aangezien voor het allergeen, wordt verklaard door de theorie van Hahnemann, de grondlegger van de klassieke homeopathie.

^*Een allergische reactie wordt veroorzaakt door de energie van het allergeen en door het contact met het allergeen. Als je bijvoorbeeld heftige eczeem krijgt van coniferen, kun je ook eczeem krijgen als je een ampul coniferen in je hand houdt, maar dat gebeurt lang niet altijd.

Opmerking: er is dus geen enkele molecuul van het allergeen aanwezig bij de NAET-behandelingen. Het is belangrijk dat u nu de rest van het verhaal leest, omdat het anders moeilijk is voor te stellen hoe NAET werkt.

Een wetenschapper die veel heeft betekend voor de homeopathie is Dr. Jacques Benviste († 2004). Jacques Benviste was een vooraanstaand regulier gezondheidswetenschapper. Hij was er van overtuigd dat homeopathie op onzin berustte en wilde dit graag aantonen. Uit zijn onderzoek bleek dat de homeopaten gelijk hadden. Dr. Jacques Benviste heeft zijn bevindingen wereldkundig gemaakt, wat hem nu juist wèl windeieren heeft gelegd. Het feit dat hij ruiterlijk uitkwam voor zijn wetenschappelijk verkregen bewijs omtrent homeopathie schaadde zijn reputatie als wetenschapper. Dr. Jacques Benviste toonde aan dat de energie van iedere willekeurige medische substantie digitaal kan worden opgenomen, opgeslagen en later gereproduceerd kan worden voor therapeutische doeleinden. NAET maakt gebruik van dit principe.

Wat moet je je voorstellen bij een elektromagnetisch energieveld?

Volgens een in het alternatieve circuit gangbare theorie (zie 'Grondslagen NAET') geldt dat alles op aarde, elk voorwerp, elke stof, elk levend wezen en elke vorm van energie zich onderscheidt door zijn eigen specifieke elektromagnetische energieveld waarmee het zich omringt. Elk energieveld heeft zijn frequentie (trillingsgetal), net zoals lichtgolven ieder hun eigen frequentie hebben. Je zou het 'eigen specifieke elektromagnetische energieveld' dus ook kunnen omschrijven als de 'eigen specifieke elektromagnetische kleur' van een 'iets'. Het zichtbare licht vormt een klein deel van het hele elektromagnetische spectrum (bron: www.sterrenkunde.nl).

Naast het zichtbare licht bestaan er andere soorten licht, of, beter gezegd, andere soorten elektromagnetische straling. Onze ogen zijn hier niet gevoelig voor. Daarom hebben we het niet over licht maar over straling. Met speciale instrumenten zijn die soorten straling wel te zien.

Van hoog-frequent tot laag-frequent krijg je de stralingen:

• gammastraling (γ-rays)
• röntgenstraling (X-rays)
• UV-licht, ultra-violet (UV)
• zichtbaar oftewel visueel licht (Vis)
• infrarood (IR) dat wordt uitgestraald door warme voorwerpen en infrarode straling met lange golf lengten zoals radiostraling
• Wat de afkortingen EHF, UHF, VHF, HF, MF, LF (), VLF en ULF betekenen, zoek ik nog uit. Waarschijnlijk staan ze voor Ultra-High Frequency, Very High Frequency, High Frequency, Medium Frequency, Low Frequency, Very Low Frequency en Ultra-Low Frequency.

De meeste soorten straling kunnen we niet zien. Ons oog is alleen gevoelig voor zichtbaar licht: Rood, Oranje, Geel, Groen, Blauw, Indigo en Violet (Roggbiv). Toch gaat het eigenlijk bij de niet-zichtbare straling om precies dezelfde soort straling als licht. Röntgen- en radiostraling en alle overige soorten straling bewegen door het heelal met behulp van elektriciteit en magnetisme. Het zijn allemaal bepaalde soorten elektromagnetische straling. Alle soorten straling bij elkaar noemen we het elektromagnetische spectrum.

Elke 'stof' zendt zijn eigen elektromagnetische straling uit en is herkenbaar aan dit signaal. Water, en met name een mengsel van water met alcohol, is in staat dit soort signalen op te vangen en op te slaan. Zodoende kun je de signalen van allergenen opslaan in ampullen en kun je met deze ampullen allergenen imiteren. Dat water elektromagnetische straling kan opslaan werd ontdekt door de grondlegger van de klassieke homeopathie: Dr. S. Hahneman.

Theorie van Dr. S. Hahnemann
Dr. S. Hahnemann is de grondlegger van de klassieke homeopathie. Voor uitgebreide informatie over Homeopathie, zie http://homeopathie.startkabel.nl/k/homeopathie/index.php?nr=1.

Bron: http://www.gesund-durch-essen.ch/Wasser.html

Water, zijn structuur en zijn betekenis

Chemisch gezien is water een verbinding van twee waterstofatomen (H) met één zuurstofatoom (O) = H₂O. Natuurkundig gezien is water tweepolig. Dat wil zeggen: het deel van het molecuul met de H-atomen is positief (+) geladen, en het tegenoverliggende deel met het O-atoom is negatief (–) geladen. Dit is bepalend voor de eigenschappen van het water.

Dankzij het tweepolige karakter

• is het water een prima oplosmiddel
• kunnen watermoleculen wederzijds verbindingen aangaan (afbeelding 2) en kunnenzodoende ...
• ... verschillende, ontelbare driedimensionale structuren vormen (afbeelding 3)

afbeelding 2		afbeelding 3

De afbeeldingen 4 en 5 laten zien hoe keukenzout (NaCl) oplost in water (H₂O). Zout, oftewel natriumchloride (NaCl) is opgebouwd uit een positief geladen natriumatoom (Na+) en een negatief geladen chlooratoom (Cl–).

afbeelding 4

De +pool van het water (H) zoekt de –pool op van het zout (Cl) of van een ander watermolecuul. Omgekeerd zoekt de –pool van het water (O) de +pool op van het zout (N) of van een ander watermolecuul.

afbeelding 5

Op die manier ordenen de moleculen zich ten opzichte van elkaar en ontstaat ruimtelijk gezien een driedimensionale structuur (afbeelding 3).

Het is duidelijk, dat de structuur rondom het natriumatoom, anders is dan de structuur rondom het chlorideatoom (afbeelding 5). De structuur van het water is dus afhankelijk van de grootte en de vorm van de toegevoegde stof die in het water is opgelost.

De structuur die wordt gevormd is afhankelijk van de stof die in het water is opgelost.Deze structuur blijft intact, ook wanneer men de toegevoegde stof uit de oplossing verwijdert, of wanneer men de oplossing dusdanig verdunt, dat er praktisch niets meer van deze stof over is. In die zin heeft water een geheugenfunctie en is water een  informatiedrager. Dat is het geval bij homeopathische  middelen. Het tweepolige alcohol (CH₂) heeft vergelijkbare eigenschappen als water. Dr. S. Hahnemann, grondlegger van de homeopathie, ontdekte meer dan 200 jaar geleden dat een mengsel van water met alcohol een nog groter oplossingsvermogen heeft dan water alleen. Van de natuurkundige en de chemische eigenschappen van zowel water als alcohol wist hij niets. Zover was de wetenschap toen nog niet gevorderd.

Hoe meer een toevoeging is gepolariseerd (elektrisch geladen, magnetisch sterker), des te meer watermoleculen zich om hem heen gaan clusteren en des te beter is hij in water oplosbaar. Niet polaire stoffen zoals bijvoorbeeld vetten, zijn in water niet of slecht oplosbaar.

Het water creëert de structuren niet alleen onder invloed van in water oplosbare stoffen, maar ook onder andere invloeden zoals straling (Röntgen, geluid), magnetisme, kleuren en vormen.

afbeelding 6

Onder invloed van magneten nemen de watermoleculen een regelmatige structuur aan (afbeelding 6), wat net als bij hogere temperaturen, bij welke de watermoleculen sneller bewegen, zorgt voor een betere oplosbaarheid. Sinds tientallen jaren gebruikt de industrie deze eigenschap omdat het goedkoper is het oplossingsvermogen te vergroten door het water met magneten te bestralen dan door het op te warmen. Bovendien komt er dan minder kalk vrij uit het water waardoor de leidingen minder verstopt raken.

De structuur, de informatie, de energie van de wateroplossingen, draagt zichzelf over op andere wateroplossingen. Ons lichaam bestaat ook uit wateroplossingen, die zulke structuren, informatie, energieën opnemen en opslaan. Dit fenomeen vormt een van de belangrijkste verklaringen van de werking van verschillende energetische therapieën zoals homeopathie, acupunctuur, bioresonantie en kinesiologie.

Acupunctuur normaliseert een energiestroom. Homeopathie creëert de juiste regulerende structuur en brengt de juiste informatie tot stand. NAET verbindt beide therapievormen. NAET gebruikt de informatie die zit opgeslagen in kleine flesjes en gebruikt acupunctuur om het lichaam open te stellen voor de juiste informatie en om deze informatie door alle meridianen te laten gaan.

Bij NAET wordt de spiertest (uit de kinesiologie) als diagnosemiddel gebruikt. Zodoende is men met NAET beter in staat de oorzaak van klachten te achterhalen. Op deze manier komt niet alleen naar voren welke stoffen en welke informatie de klachten (mede) veroorzaken, maar ook welke men op de betreffende dag moet behandelen. Men moet zich ervan bewust zijn, dat ook andere therapieën (medicijnen, straling) deze structuren en energetische processen beïnvloeden. Zowel (zij het in mindere mate) lage als hoge temperaturen verstoren de structuur van het water. Reeds bij 80° blijft er weinig van over, bij 400° is zij volledig verstoord.

Een zekere structuur, informatie, energie van het water kan op een mens een positief (ondersteunend, therapeutisch), een neutraal of een negatief (ziekmakend) effect hebben. Dat hangt van zijn (momentale) toestand af en van de structuur van het water.

Wat de structuur betreft, is er een breed spectrum van verschillende soorten water. (Goed) bronwater zou de natuurlijkste, beste structuur hebben. De verschillende wonderwatertjes hebben vermoedelijk voor sommige mensen bijzonder goede, therapeutische structuren. Door verwarming (versnelde beweging van de moleculen) verstoren koken en destillatie vergaand de structuur van het water. Ook de koolzuurbellen (koolstofdioxide) in mineraal- en in sodawater, cola- en andere kunstmatige dranken komen de structuur niet ten goede. 

Leidingwater wordt meestal zeer gecompliceerd bereid: door bacteriën gereinigd, gefilterd, met toegevoegde chemicaliën, onder druk door leidingen geperst, zodat het geen wonder is, dat er meestal weinig van de natuurlijke, goede structuur overblijft.

Op verschillende manieren kan men de structuur van het water verbeteren. Er zijn natuurkundige methoden, bijvoorbeeld door te roeren of door middel van informatie- of structuuroverdracht. Van deze laatste mogelijkheid zou in het Duits het „Grandern“ het bekendst moeten zijn. Het combineren van verschillende methoden kan doelmatig zijn.

Uit een onderzoek is gebleken dat in 10% van de gevallen van darmscheuring het drinken van leidingwater een rol speelde. Buiten de chemische samenstelling zou ook de structuur van het water hiervoor verantwoordelijk zijn. Een van onze patiënten had elke morgen meerdere uren last van zware vermoeidheid nadat hij ten behoeve van de spijsvertering een glas leidingwater dronk. Kookte hij het water van te voren, verdween de vermoeidheid verreweg (niet helemaal, een klacht heeft maar zelden slechts één oorzaak).

Met behulp van de spiertest kun je nagaan, of het water iemand goed zal doen, geen effect heeft, of dat het een negatieve invloed heeft op iemand en bijdraagt aan zijn klachten. Je kunt vervolgens proberen met één van bovengenoemde methoden de structuur van het water te verbeteren. Met NAET kan men de onverdraaglijkheid en de klachten ook behandelen.

Wil je meer weten over de werkzaamheid van homeopathie?
Dan stuit je op theorieën van een niveau waar je wel even voor moet gaan zitten. Dat laat ik liever aan je zelf over. Wil jij wel verder zoeken, dan kan ik je de volgende sites aanbevelen. Verder meld ik je enkele zoekwoorden.

• Nieuws over homeopathie: verzameling positieve en negatieve nieuwsberichten over homeopathie
• Viktor Schauberger, Felix Ehrenhaft, Johann Grander, David Schweitzer, Kirlian-fotografie, Jacques Benveniste

{kunena_discuss:198}